Przy Tobie gubię szarą rzeczywistość
Ubieram ją w barwy lata
Karmię lekkim powiewem wiatru
I poję namiętnością
Przy Tobie wiem że jestem
Wiem że myślę i oddycham
Przy Tobie jestem jak iskra
wzniecająca pożar
I jak ulewa zatapiająca troski
Czasami padam, lecz szybko się wznoszę
Bądź zawsze przy mnie. Proszę
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
-
Ile razy można żegnać się na zawsze, kruszyć serce, mielić je na drobny mak? Łzy z oczu już nie płyną, ciśnienie w skroniach wraca do ...
-
sny pożeglowały w głąb pochłonięte przez czarną dziurę czarnych myśli nie do odratowania ciało leży obok budzisz je pocałunkiem i daj...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz