smutno mi
gdy przeglądam prasę
smutno mi
kiedy światło gaśnie
nie widzę nic
mrok zasłonił oczy
duszę czernią zalał
myśl dręcząca wraca
bez nadziei
choć ta ponoć
umiera ostatnia
smutno mi
w telewizji „ prestiż „
smutno mi
wozy na sygnale
przerywają ciszę
jak ta ludzkość biedna
na konsumpcji wzrosła
ścieżkę pokoleniom
nowym utoruje
skoro sama przecież
po omacku kroczy
smutno mi…
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Tadeusz
Nie wszyscy muszą rodzić się ze skrzydłami, ale każdy powinien mieć u ramion specjalny zaczep, do którego Wszechświat podepnie skrzydła, by ...
-
Ile razy można żegnać się na zawsze, kruszyć serce, mielić je na drobny mak? Łzy z oczu już nie płyną, ciśnienie w skroniach wraca do ...
-
Nie wszyscy muszą rodzić się ze skrzydłami, ale każdy powinien mieć u ramion specjalny zaczep, do którego Wszechświat podepnie skrzydła, by ... -
Dlaczego duszo moja tak często łzami się zalewasz? Udręczona latami szarymi nie potrafisz wznieść się ponad to wszystko Ciężar łez trzyma ci...
2 komentarze:
No to śle podwójny uśmiech :))
:))))
Od razu cieplej na sercu:)
Prześlij komentarz