środa, 11 lipca 2012
to był on
to był on
za tymi drzwiami
do których klamki
nie umiał dopasować
może odwagi
czy chęci
to był on
przez drewno czułam
zapewne i przez mur
bym wiedziała
który mozolnie buduje
między nami
to był on
ciało zadrżało
niepokój posadził mnie
na płytkach podłogi
a serce- ono nie takie już
łase na zachwiania
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
-
Ile razy można żegnać się na zawsze, kruszyć serce, mielić je na drobny mak? Łzy z oczu już nie płyną, ciśnienie w skroniach wraca do ...
-
sny pożeglowały w głąb pochłonięte przez czarną dziurę czarnych myśli nie do odratowania ciało leży obok budzisz je pocałunkiem i daj...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz