czwartek, 16 stycznia 2014

Poezja nie ma granic

Jeżeli żałość obręczą serce ściska to płacze ona z naszym sercem. Jeżeli oczy radości pomieścić nie mogą, to ona rozlewa się na serc wiele,a gdy miłość cichutko stuka, wtedy zaczyna serenady śpiewać pod oknami naszych dusz . I już nie ma mocnego, który utwardziłby serce granitem. Poezja ma to do siebie ,że potrafi być wszystkim dla wszystkiego.

Brak komentarzy:

Tadeusz

Nie wszyscy muszą rodzić się ze skrzydłami, ale każdy powinien mieć u ramion specjalny zaczep, do którego Wszechświat podepnie skrzydła, by ...