wydłużają się cienie
moich wspomnień
kadr za kadrem
wywabia z nich kolory
krzyk wychodzi poza
ramy pamięci
stając się szeptem przeszłości
..............................
ostrożnie przestępuję próg
niemego kina
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
-
Ile razy można żegnać się na zawsze, kruszyć serce, mielić je na drobny mak? Łzy z oczu już nie płyną, ciśnienie w skroniach wraca do ...
-
sny pożeglowały w głąb pochłonięte przez czarną dziurę czarnych myśli nie do odratowania ciało leży obok budzisz je pocałunkiem i daj...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz