Nie daj swym marzeniom odpoczywać
bo zgnuśnieją...
Nić pajęcza codzienności je oplecie
i zaciągnie zastraszone w ciemny kąt
Swym fantazjom cugli zbytnio nie popuszczaj
Bo szalone, są gotowe zrobić błąd.
Nie przyszywaj marzeń luźno do realiów
bo fastryga nie wytrzyma czasu próby
Szewskim szwem, jak pasją szewską
je potraktuj
I pielęgnuj je bezwzględnie
by realia w jakich żyjesz
nie doprowadziły ich do zguby....
3 komentarze:
Już dawno chciałam napisać, wreszcie mogę.
Twoje wiersze dają wytchnienie, refleksję i tchną optymizmem.
Czytam, bo chcę i lubię.
Serdecznie pozdrawiam.
Inspirujące...Aż miło pomarzyć...
No i rozmarzmy się :))))))))
Dzięki za miłe słowa:)))))
Prześlij komentarz