Od łuku brwi
po łuk malinowych ust
kropla z czułością opada
powoli....
linię zmarszczek wilgocią znaczy
świeża jeszcze
z chmur opadła
a niedawno tak nieboskłon
łzawą swoją naturą zdobiła....
po policzku płynie
ku ustom spieczonym
na utratę swoją pędzona....
Na utratę ???
A może to....metamorfoza ?
3 komentarze:
Łza oczyszcza. Może to łza szczęścia ? Łza jest jak lekarstwo albo czasem nawet jak wyznanie. Kto dopuszczony do widoku naszych łez, ten zaprawdę bliski...Dlaczego więc niektórzy piszą piosenki w stylu "Don't Cry" ? ;-)))
Pięknie:)))))
A co powiesz o kropli spadającej na skroń z samego nieboskłonu ? :)))))
Pozdrowionka :))))
Cześć poetko:)
wróciłam od córki :)nie mialam czasu napisac,ale wiesz mysle o mojej przyjaciołce:)całusy....masz talent..pamietaj
Prześlij komentarz