Mam tyle myśli, ile ziarenek w makówce.
To dobry pojemnik, by je tam przechowywać.
Odurzone polnym wiatrem,
w otoczeniu wielobarwnej swobody
- czekają na wyszeptanie.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
-
Ile razy można żegnać się na zawsze, kruszyć serce, mielić je na drobny mak? Łzy z oczu już nie płyną, ciśnienie w skroniach wraca do ...
-
sny pożeglowały w głąb pochłonięte przez czarną dziurę czarnych myśli nie do odratowania ciało leży obok budzisz je pocałunkiem i daj...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz