nie wszystkie miejsca zasługują na pocztówki
opar zgniłego wspomnienia dławi gardło
a smog nie przepuszcza przejaskrawionych
promieni społecznego optymizmu
poza kraty ośrodka dla obłąkanie radosnych
worków treningowych...ale czy to kawior
zwyczajna ikra dawnej biedy w ustach
współczesnych degustatorów i promotorów
życia
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
-
Ile razy można żegnać się na zawsze, kruszyć serce, mielić je na drobny mak? Łzy z oczu już nie płyną, ciśnienie w skroniach wraca do ...
-
sny pożeglowały w głąb pochłonięte przez czarną dziurę czarnych myśli nie do odratowania ciało leży obok budzisz je pocałunkiem i daj...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz