my-stworzenie Boga
dlaczego zatem
tyle potknięć i szlaków
kamiennych ludzkim jest udziałem
skoro na obraz Twój i podobieństwo
cóż zatem trzyma nas
przy prochu ziemi
że nie da się wzlecieć
ponad to wszystko
ptakom skrzydła przypiąłeś
a w człowieczym sercu tęsknota
wielka zaszczepiona
do tych przestrzeni niezdobytych
wolności ciałem nieogarniętej
tylko snami łagodzisz ból
że do ziemi przytłoczeni jesteśmy
i nawet ten najmniejszy z lotnych
zaiste więcej otrzymał wolności
niźli człowiek
poniedziałek, 3 stycznia 2011
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
***
Nie wszyscy muszą rodzić się ze skrzydłami, ale każdy powinien mieć u ramion specjalny zaczep, do którego wszechswiat podepnie skrzydła, by ...
-
Ile razy można żegnać się na zawsze, kruszyć serce, mielić je na drobny mak? Łzy z oczu już nie płyną, ciśnienie w skroniach wraca do ...
-
sny pożeglowały w głąb pochłonięte przez czarną dziurę czarnych myśli nie do odratowania ciało leży obok budzisz je pocałunkiem i daj...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz