Postawiona nie na swoim
Śmiesznie mała i bezradna
Jak kukułka w czasomierzu
Więziona…..
Życiem wbita w miasta mury
Nieszczęśliwym splotem zdarzeń
Tęsknym wzrokiem w dal bezkresną
Wpatrzona…
Jeszcze zrywasz się raz po raz
Głos natury w głowie wyje
Niepodobna by nie słyszeć
Orlico…
Wyrwij gwoździe przerdzewiałe
I w niebiosa unieś ciało
Boś natchnieniem ty zrodzona
Dziewico…
wtorek, 28 października 2008
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Tadeusz
Nie wszyscy muszą rodzić się ze skrzydłami, ale każdy powinien mieć u ramion specjalny zaczep, do którego Wszechświat podepnie skrzydła, by ...

-
Ile razy można żegnać się na zawsze, kruszyć serce, mielić je na drobny mak? Łzy z oczu już nie płyną, ciśnienie w skroniach wraca do ...
-
Nie wszyscy muszą rodzić się ze skrzydłami, ale każdy powinien mieć u ramion specjalny zaczep, do którego Wszechświat podepnie skrzydła, by ...
-
Jedno ciepłe spojrzenie zatrzymało czas. Nagle zakwitły ulice Zapach miasta przypominał aromat frezji W Twoich oczach iskierka tańczyć zaczę...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz