niedziela, 28 sierpnia 2011

siecią dialogu


jeśli mam cię ogarnąć
puść tylko strzałkę
trafi w sedno naszych
rozproszonych myśli
i przeniesie do serca to
czego się nie spodziewamy

puść strzałkę
gdy kochasz nieprzerwanie
i gdy odłamkiem chwili
rozdzierasz pamięć o mnie
odbiorę sygnał- zrozumiem

gdybyś czasem na spacerze
gwiżdżąc na Antka
nieboskłon poruszył
puść strzałkę- pomyślę życzenie
a gwiazdy oprószą głowę

meandrami makaronów
świat gotuje szczęście
a ja noszę komórkę w kieszeni
gotowa usłyszeć twój głos
al dente

2 komentarze:

przemijanie pisze...

Tak patrzę Droga Renezjo na Twój piękny portret z telefonem w ręku, czytam Twe wiersze i taka sprytna myśl mi wpadła do głowy; jakby to było fantastycznie, gdybyś nagrała audiobook ze swoją poezją :-)
Pozdrawiam słonecznie :-)

renezja pisze...

Jaka to sprytna jesteś moja czarna kotko:))) Żebym to ja jeszcze wiedziała jak to się robi i kto mi pomoże ...Pozdrawiam Cię serdecznie i dziękuję, że jesteś przy mnie:)

***

Nie wszyscy muszą rodzić się ze skrzydłami, ale każdy powinien mieć u ramion specjalny zaczep, do którego wszechswiat podepnie skrzydła, by ...