czwartek, 9 lipca 2009

ranek

poranny szlafrok
oplata sny
siecią pajęczą
kapcie poranne
powolnym szuraniem
niosą ciało
w półśnie zgięte
w krainę
przeobrażenia
o

1 komentarz:

Kopacz pisze...

Jeszcze tylko śpiochów pozbyć się przed lustrem w trakcie porannej toalety, przemyć twarz i witaj ... rutyno. Fajny wiersz. Pozdrawiam :)

11 lipca 2009 12:41

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)

***

Nie wszyscy muszą rodzić się ze skrzydłami, ale każdy powinien mieć u ramion specjalny zaczep, do którego wszechswiat podepnie skrzydła, by ...

  • Próba oszukania - siebie
    Ile razy można żegnać się na zawsze, kruszyć serce, mielić je na drobny mak? Łzy z oczu już nie płyną, ciśnienie w skroniach wraca do ...
  • ***
    Nie wszyscy muszą rodzić się ze skrzydłami, ale każdy powinien mieć u ramion specjalny zaczep, do którego wszechswiat podepnie skrzydła, by ...
  • Dusza moja udręczona...
    Dlaczego duszo moja tak często łzami się zalewasz? Udręczona latami szarymi nie potrafisz wznieść się ponad to wszystko Ciężar łez trzyma ci...