w dzisiejszym świecie
najbardziej pożądam ciszy
kołyszę ją we wnętrzu
poprzez muzykę płynącą z radia
przez samotny taniec w salonie
chcę by rozśpiewała się w mojej duszy
grała dawną melodię w której czułam...
dotykam siebie
dotykam skroni, policzków, ust
smakuję ciszę
a ta... gra znaną melodię
dotykam piersi
piersi reagują
dotykam ramion
tuli się cisza w objęciach
czujesz?
opływa mnie zewsząd
zamykam oczy
świat materialny przestaje
mieć znaczenie
2 komentarze:
Witam. Bardzo ładny wiersz! Jestem introwertykiem dlatego uważam że trafia w moje odczucia. Człowieka kochającego życie ale broniącego swojej intymności. Wiersz może być komunikatem dla innych ludzi... potrzeba mi samotności i spokoju ale kocham was przyjaciele. Pozdrawiam i chętnie w wolnej chwili poczytam więcej. Zapraszam też na mojego bloga gdzie próbuje zainteresować innych swoją twórczością.
Dziękuję, dokładnie to chciałam przekazać, że moja cisza należy do mnie, ale nie jest samotnią i chętnie wychodzę na świat gwaru:)
Intymność jest jak oddychanie,każdy robi to we własnego serca rytmie :)
Prześlij komentarz