wespół, wzespół - czyli Ka &Re

Ciotka - rzecz nietrwała.

Gdybyż ciotka przy płocie wójtowej zagrody
i wcale niekoniecznie wciąż - tam stała,
to można o niej powiedzieć, że jest trwała.
Chociaż w żaden sposób nie przystoi jej stać,
boć to wójtowy wszak przywilej, psia jego mać.

Jak się zwracać do ciotki mają zatem dziatki,
kiedy siostrą nie jest tatula ani matki?
I do tego z przeciągiem poleciała w świat.
Znane to przypadki od tysięcy lat.

A, że stosunek przerwany podobno niezdrowy,
to i z brakiem sensownej odpowiedzi,
takie oto głupoty przywiewa do głowy:)

Krzysztof Abrahamowicz

CIOTKA

Ciotka we wsi dobra sprawa
przypilnuje, poplotkuje
nie pogryzie, a obszczeka
wlokącego się człowieka.

Nosa wytrze zasmarkańcom,
klapsa zdzieli niedorajdzie,
a jak dobry humor trafisz-
jabłko się w fartuchu znajdzie.

Taka ciotka to rzecz miła,
bo i wiedzę ma szeroką
na wioch parę, nawet z hakiem
co kto za co i dla kogo...

Czyje dziecko niepodobne,
komu w studni śmierdzi woda,
czyja baba znarowiona,
czyjej krzywdy nie jest szkoda.

Taka ciotka to skarb dla wsi,
taką ciotkę trza szanować.
Jak zabraknie takiej ciotki
szybko drugą trza uchować.

Renezja