sobota, 28 stycznia 2012

śnieg bieleje

realizm - dość brutalny sposób
postrzegania vistości

negatywy życia w bezpłciowym
wydaniu

e-kartką
szeleszczą w umyśle

"za oknem bieleje śnieg"

zdanie bez woni
wyziębione brakiem emotikona
zwęża źrenice

nie radzę sobie
z jasnością tematu

"za oknem bieleje śnieg"

bieleje

białym wierszem
zbudziłam uśpione wrony
czarnoskrzydłe widma

szczelnie wypełniły oczodoły
postaci z pustych ram
wielkich witryn

a za oknem bieleje śnieg

niedziela, 15 stycznia 2012

Poza zasięgiem...


Jestem odrębną gwiazdą
nie należę do żadnej konstelacji
wpadam w uczuciowe odwiedziny
do Plutonów i Saturnów
kosmicznej wyobraźni.
...
Nie oddawaj mnie
woźnicom Wielkiego Wozu
nie pój mlekiem z Drogi Mlecznej
które dla innej gwiazdy
leje się strumieniami.

Wszechświat nadyma się
od wyobrażeń poetów
i zwija ze śmiechu
patrząc na satyryczne wypociny
zakochanych wariatów...
Świecę z daleka.

poniedziałek, 9 stycznia 2012

Geny zostały...

Tylko te zrastają się z pamięcią
wracają zaganianych do utartych,
wydeptanych przez pokolenia ścieżek.

Dubissa jak płynęła, tak płynie.
Żmudzini rozpierzchli się po świecie,
a z nimi- jak tatuaż wyryty na sercu
- ich geny...
......................................
Nie mam miejsca na ziemi,ani snów
co spokojem zdobią skroń o świcie.
Świat nie dla mnie gotowany.

Na kształt i podobieństwo
ciało wyrzeźbione
i ten gen
twardy jak odcisk
bolesny ja miłowanie bezwzajemne,
który wrył się tak głęboko
w istnienie moje, że jak lampa uliczna
świeci,jak modlitwa wieczorna wraca.

I nijak go zeuropeizować,
nijak współczesności przełożyć...

XXI wiek mnie nastał,
a ja ciągle w XIX z parasolką
po Zaścianku spaceruję

T r z a s k (albo: Adieu!)- wersja poprawiona

Silne uderzenie
podeszwą buta

puszka po piwie
zamieniła się w 6-cio groszówkę

no,chyba ten trzask to już musiał usłyszeć świat!

wszak nigdy nie zasypia

wściekle coraz wścieklej
obraca się

kiedyś wyrzuci wszystkich poza orbitę
zrozumienia podstaw bytu

i wszystkim wręczy wilczy bilet

ADIEU !

piątek, 6 stycznia 2012

Adieu


Bezpańska poetka wygładziła poduszki.
Chorągiewkowy nie lubi zagniotów,
śnią mu się wtedy wszystkie zadry
świata, a sen zapada
w rozpadlinie poszewki
wyjąc ze strachu.

Kwiaty z parapetu przechwytują
światło księżyca- zadumane.
Cisza jest kruchą i ulotną fanaberią
potrzebną do wypoczynku
w mieście gwaru i bijatyk.

-Śpij Chorągiewkowy...
ułóż głowę na tę stronę, by dźwięki
odbierało ucho poznania szeptów
prawdy życia i litościwie przebaczało
kopiącym nocą puszki po piwie...

Świat nigdy nie zasypia.
Obraca się w coraz większym tempie,
kiedyś wyrzuci wszystkich poza orbitę
rozumienia podstaw bytu
i każdemu wręczy wilczy bilet
Adieu!

śpiewać każdy może


patrzę na wyjca
i oczom nie wierzę
ile to można drzeć się w niebiosy
anieli z nieba już pospadali
kostuchy wieją aż gubią kosy

patrzę na toto
okular trę szmatą
z niedowierzaniem podchodzę bliżej
wyjec tak jakby też zaskoczony
lustrzane swoje odbicie liże

czwartek, 5 stycznia 2012

kłosy we włosach




nie wiem
gdzie żniwiarze się podziewają
z dzbanem orzeźwienia
poprzez pola biegnę

w snopy złożone
obietnice przyjaźni
ozdobą mojego świata

środa, 4 stycznia 2012

„Nie grzęznąć we wspomnieniach, a zasiać wspomnienia”


niekiedy zapominam
dlaczego posiałam ziarno
w twoim sercu

gdy więdną wspomnienia
jak wczesnomajowe kwiaty
zbite nagłym przymrozkiem
biorę konewkę zdobioną
malwami
i najdojrzalszym uśmiechem
podlewam uczucie
aby wspomnieniom nigdy
nie było końca

z nasion naszych wspomnień
powstanie łąka dla poetów

niedziela, 1 stycznia 2012

http://www.youtube.com/watch?v=RQj9UUf-jrQ

Hymn dla Akademickiego Chóru Dziewczecego UJ
„barwny głosów chór”

już słowik kończy swój wesoły tryl
skowronek w pola hen ulata
dziewczęcych głosów dźwięczny słychać śpiew
anielskim - nad kopuły- brzmieniem wzlata

nieś się melodio hen wysoko w dal
niech nas słuchają gwiazdy z nieba
jak łan pszeniczny rozkołyszą się
serca -dla których(chętnie) chór nasz śpiewa

wznieś echo głosy nasze ponad mur
wpleć w jarzębiny sznur korali
melodii barwnej wymyśl piękny wzór
byśmy w głos strojne, śpiewem czarowały

Szczęśliwego Nowego Roku 2012

wybuchy supernowych
czynione ręką człowieka
zwiastun pogrzebania starego
i nadzieja na NOWE

niech Bóg w łaskawości swojej
błogosławi poczynaniom ludzi
którym na sercu leży
dobro bliźniego swego

Tadeusz

Nie wszyscy muszą rodzić się ze skrzydłami, ale każdy powinien mieć u ramion specjalny zaczep, do którego Wszechświat podepnie skrzydła, by ...