poniedziałek, 11 października 2010

smakoszka

usadowiona okrakiem na taborecie
wyłuska z fasoli
wielorakie formy
które po dokładnym przebraniu
wylądują w kociołku uparowanych
wierszy

meandrami wijącego się makaronu
podąży w krainę kujawskich klusek
które na tysiąc i jedną
strofę, bieleją jak dłonie
babuni

kiszonkę własnymi stopami udepcze
wodząc za nos rymy
w chmurach błądzące
i ucierając kogel-mogel
obliże się z błogim uśmiechem
na myśl o poezji smaku

1 komentarz:

DominiK pisze...

hmm, wiersze warte analizy, co najmniej. Ja rozpocząłem pisanie swojego bloga i miło by było gdyby ktoś zerknął

http://mojatworczosciwplyw.blogspot.com/

***

Nie wszyscy muszą rodzić się ze skrzydłami, ale każdy powinien mieć u ramion specjalny zaczep, do którego wszechswiat podepnie skrzydła, by ...