toczy życie kulę
mozolnie się wspina
dokleja do niej cały brud
gniew
krzyk
ból
łzy
dokleja też radość
nadzieję
miłość
słońce
deszcz
i śmiech
kolejność nieważna
kiedy dotrze do szczytu
cały nagromadzony zasób
spuści w nicość
tylko pamięć pozostanie
tę dokleja do serc innych
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
-
Ile razy można żegnać się na zawsze, kruszyć serce, mielić je na drobny mak? Łzy z oczu już nie płyną, ciśnienie w skroniach wraca do ...
-
sny pożeglowały w głąb pochłonięte przez czarną dziurę czarnych myśli nie do odratowania ciało leży obok budzisz je pocałunkiem i daj...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz