płaczę za tobą

wisi na brzegu rzęsy
kropla tak się uwiesza
choć słony jej smak
nie powiem
by ktoś ją z solą mieszał

wisi tak zawsze przed nocą
spójrz na nią czysta i słona
jak zmyty makijaż
drży z braku
zanim w poduszce skona

recepta na pięciolinii...

przelewam życie przez nuty
układam w szpalty
by nabrzmiało poezją
kiedy chcę je wyśpiewać
nadziewam rymem
i rytmicznie skandując
kocham cię
kocham cię
kołyszę się z ludźmi
podobnymi do mnie

nadaję życiu wesołą melodię
naciągam na nogi
siedmiomilowe buty
tak przygotowana przeskoczę
wszystkie dołki kopane
pode mną

Melodia życia

Dzień po dniu
uprawiam codzienność.
Miesiąc po miesiącu
mozolna praca -
o byt,
wikt,
opierunek.

Przekopuję lata,
rozdrabniam wielkie problemy
dzieci, by mogły w miarę
bezboleśnie przejść
przez okres dojrzewania.

Przez palce przesypuję
własne wzloty i upadki
i szukam,
bezustannie szukam,
aż znajduję...
w poezji,
rzeźbie,
malarstwie,
w muzyce.

jesiennieję

jesiennieję
przebarwiam nastroje

w pastelach wspominam
wiosenne i letnie
zielonomijanie się

ognisko na połoninach
półsłodkie czerwone wino

z nieukrywaną przyjemnością
przyglądam się
szorstkiemu rzeźbiarzowi
z delikatnym aniołem pod dłutem

chłodny wieczór
dwanaście stopni
jak dwanaście miesięcy
a ja z wrześniem
rozpływamy się w Bieszczadach