ślizgiem z dachu zima spływa
słońce grzeje ponad miarę
dla dachowców czas rozkwitu
idzie wiosna- czy dasz wiarę?
roześmiane przebiśniegi
grudę ziemi dzielnie wznoszą
o wzrost, barwę i zachwyty
słońce najjaśniejsze proszą
już na łąki lud wychodzi
w lepkim błocie but się topi
każdy zimę chce pożegnać
każdy wiosnę chce wytropić
idzie wiosna!
zwierz w nadziei
już ją widać
pośród kniei !
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
-
Ile razy można żegnać się na zawsze, kruszyć serce, mielić je na drobny mak? Łzy z oczu już nie płyną, ciśnienie w skroniach wraca do ...
-
sny pożeglowały w głąb pochłonięte przez czarną dziurę czarnych myśli nie do odratowania ciało leży obok budzisz je pocałunkiem i daj...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz