To co mnie nęci -poezja :)

Poezja może traktować
nawet o dupie Maryni,
jeśli tylko Marynia takową
godną uwagi posiada.

Renezja natomiast może
tę symboliczną Marynię
w wianek przyodziać
i w bukoliku dać należne jej
miejsce.

Jak ja kocham koniec zimy!

ślizgiem z dachu zima spływa
słońce grzeje ponad miarę
dla dachowców czas rozkwitu
idzie wiosna- czy dasz wiarę?

roześmiane przebiśniegi
grudę ziemi dzielnie wznoszą
o wzrost, barwę i zachwyty
słońce najjaśniejsze proszą

już na łąki lud wychodzi
w lepkim błocie but się topi
każdy zimę chce pożegnać
każdy wiosnę chce wytropić

idzie wiosna!
zwierz w nadziei
już ją widać
pośród kniei !

ciszą nasycone

ciszą nasycone kąty
chłodne jak serce
które zapomniało kochać
skrzypi podłoga
zmartwienie przechadza się
z punktu wyjścia
do drzwi dawno zamurowanych

mówią,że za nimi radość
we wszystkich odcieniach wiosny
ale to plotka niesprawdzona
każdy który zagląda
przez szpary okiennic
jak ostatnie nieszczęście
chce kościstą pięścią
przebić mur

pewność siebie
nieotynkowana i zawilgocona
obrasta mchem i pleśnią
oddaję ją we władanie natury
a ta - będzie wiedziała...
najpierw jednak pozwól mi
ostatni raz poszukać
w twoich oczach - mojej
zagubionej duszy

już nie wiem nic

I
dlaczego nie chcesz mi dać
tych kilku chwil
tych kilku słów
czy zechce los kiedyś znów
zapleść nas
w ten jeden szczęśliwy traf
II
dlaczego boli mnie wciąż
świadomość że - skończyło się
oboje rzekliśmy dość
dlaczego więc
gotuje się we mnie złość

Ref.
przy tobie byłam jak wiatr
który muskał ci twarz
przy tobie lśniłam jak noc
milionem gwiazd
teraz nic - nie wiem nic
światła pogasły a sny
nie chcą się śnić

ooooooo
przy tobie radość to dreszcz
a smutek to łzy
przy tobie barwiła się
szarość pokrętnych dni
z tobą świat lepszy był
czułam że jesteś w nim

już nie wiem nic

III
uciekam przed świtem dnia
jak nocny ptak
niepewnie obniżam lot
w konarach samotnych dni
uczę się żyć
przy tobie nie ma już mnie
IV
rozdziału zamknięta treść
skończyła się
historia dwojga serc
bez happy endu świat
odarty ze snów
bliższy prawdy jest


( linia melodyczna mniej więcej - Eleni "Zrobię ten bład")

http://www.youtube.com/watch?v=NM261EkbD5Q

Tekla

znów wczoraj we mnie był październik
szary i zimny
bez widoku wiosny
stawałam na progu marca
z niedowierzaniem

przez wrażenie przemknęła przeszłość
jakbym za sobą drzwi
nie domknęła
chciałam się obejrzeć
nie pozwolono

teraz jest luty - trzynastego
dzieli nas kilka pokoleń
najodleglejsza ze spisanych
wspomnień
miała na sobie niebieską sukienkę

biały kołnierzyk zdobił siną twarz
w domu czekała ostatnia posługa

wszystko przemija...
przetrwała dzięki
pamięci bliskich

...............................
a jemu - Michał na chrzcie nadano
Michał i Tekla - podwaliny rodu
z którego moja gałąź wyrosła

kiedy już

kiedy starość
podsuszoną obierką
przylgnie do mojej duszy
powiem jej- witaj
i przytulę tak mocno
jak przytulałam się
do mojej ukochanej babci

i wtedy
nie będę już bała się ...


(zdjęcie z sieci)

-zwierciadełko niechaj zgadnę,
zaraz rzekniesz, żem ja ładna...

-spytać dziecko pani raczy
dziecku szybciej się wybaczy...
gdy ja zmierzę się z zagadką
stłuczesz mnie- na kwaśne jabłko

usta zamknięte

...
niewypowiedzianych słów
nie ma

umarły
poczęte w myśli
nie wyplute
w przestrzeń zagniewania