conocne- codzienne
drobiazgowe dotyki
nie znaczące zbyt wiele
muśnięcia uśmiechów
kadr za kadrem mijające chwile
znaczą drogę do głębi poznania
ścieżka między mną a tobą
na ułamek istnienia pozostawia
ślady naszych stóp
byśmy się nie pogubili
idę po odciśniętych drogowskazach
by dotrzeć do przystani
twego serca
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Tadeusz
Nie wszyscy muszą rodzić się ze skrzydłami, ale każdy powinien mieć u ramion specjalny zaczep, do którego Wszechświat podepnie skrzydła, by ...
-
Ile razy można żegnać się na zawsze, kruszyć serce, mielić je na drobny mak? Łzy z oczu już nie płyną, ciśnienie w skroniach wraca do ...
-
Nie wszyscy muszą rodzić się ze skrzydłami, ale każdy powinien mieć u ramion specjalny zaczep, do którego Wszechświat podepnie skrzydła, by ... -
Dlaczego duszo moja tak często łzami się zalewasz? Udręczona latami szarymi nie potrafisz wznieść się ponad to wszystko Ciężar łez trzyma ci...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz