pójdę z tobą
pójdę w nieznane
zgromadziłeś wokół siebie
cały spokój ducha
i bezpieczeństwo
więc gdzie mam być
jeśli nie przy tobie
sznuruję buty
przewieszam torbę przez ramię
niesamowity jest
widok wyciągniętej w moim kierunku
ciepłej dłoni
jestem twoja
jesteś mój
świat należy do nas
Obrazek z sieci.
piątek, 8 kwietnia 2016
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Tadeusz
Nie wszyscy muszą rodzić się ze skrzydłami, ale każdy powinien mieć u ramion specjalny zaczep, do którego Wszechświat podepnie skrzydła, by ...
-
Ile razy można żegnać się na zawsze, kruszyć serce, mielić je na drobny mak? Łzy z oczu już nie płyną, ciśnienie w skroniach wraca do ...
-
Nie wszyscy muszą rodzić się ze skrzydłami, ale każdy powinien mieć u ramion specjalny zaczep, do którego Wszechświat podepnie skrzydła, by ...
-
Dlaczego duszo moja tak często łzami się zalewasz? Udręczona latami szarymi nie potrafisz wznieść się ponad to wszystko Ciężar łez trzyma ci...
6 komentarzy:
Witaj Loczku.
Wiersze nadal super, a i oprawa bloga jakaś wiosenna.
Pozdrawiam serdecznie.
Michał
Dziękuję za odwiedziny Kędziorku :)
Piękny wiersz! Taki o miłości... Piękną poezję tworzysz, aż łezka może się zakręcić w oku ;'(
http://hamster-and-life.blogspot.com/
Piękny wiersz! Bardzo mi się podoba :) Tyle uczuć.
Ja również próbuję sił w pisaniu.
Zapraszam do mnie na najnowsze posty - sytuacjabez.blogspot.com
Miłego weekendu!
Bardzo dziękuję za odwiedziny:)
Świetny wiersz, ma w sobie to coś, co powoduje, że szybko zapada w pamieć ;)
http://zabawawwierszowanie.blogspot.com/?view=classic
Prześlij komentarz