poniedziałek, 26 października 2015
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
-
Ile razy można żegnać się na zawsze, kruszyć serce, mielić je na drobny mak? Łzy z oczu już nie płyną, ciśnienie w skroniach wraca do ...
-
sny pożeglowały w głąb pochłonięte przez czarną dziurę czarnych myśli nie do odratowania ciało leży obok budzisz je pocałunkiem i daj... -
Nie wszyscy muszą rodzić się ze skrzydłami, ale każdy powinien mieć u ramion specjalny zaczep, do którego wszechswiat podepnie skrzydła, by ...
2 komentarze:
Czuć w wierszu ciągłość historii którą opowiadasz. To co zauroczyło podmiot liryczny wciąż trwa,nieprzerwanie. Czuć intymność i relacje łączące dwoje ludzi od początku tej miłosnej historii. Pozdrawiam i zapraszam do czytania moich cudo-tworów.
Dziękuję :)
Zajrzę na pewno.
Prześlij komentarz