niedziela, 9 listopada 2014
biała biurowa koszula
zapracowała w życiu na płatki kosmetyczne.
może już śmiało, centymetr po centymetrze
zmywać z siebie naskórek wielości wyobrażeńnakładany oczami innych.
patrzył na nią przez pryzmat białej koszuli.
pozwoliła jego kolorowym akordom zamalować
jej biało - czarny nastój.
wypracowała w sobie wolność
dała flamastry do ręki
by na jej ciele namalował własny wzór.
mienił się mistrzem karykatury
a nie znalazł środka wyrazu
by obedrzeć poezję z sarkazmu.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Tadeusz
Nie wszyscy muszą rodzić się ze skrzydłami, ale każdy powinien mieć u ramion specjalny zaczep, do którego Wszechświat podepnie skrzydła, by ...
-
Ile razy można żegnać się na zawsze, kruszyć serce, mielić je na drobny mak? Łzy z oczu już nie płyną, ciśnienie w skroniach wraca do ...
-
Nie wszyscy muszą rodzić się ze skrzydłami, ale każdy powinien mieć u ramion specjalny zaczep, do którego Wszechświat podepnie skrzydła, by ...
-
Dlaczego duszo moja tak często łzami się zalewasz? Udręczona latami szarymi nie potrafisz wznieść się ponad to wszystko Ciężar łez trzyma ci...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz