wyobcowana nieco, żyjąca we własnym wyimaginowanym świecie.,
Najlepiej, jeśli jest utrzymanką męża swojego,
który zakochany do granic możliwości
wielbi ją, otacza czcią i wydaje w tomach wszystkie strofy,
niczym motyle wylatujące spod jej pióra wiecznego.
Poetka jak nimfa, musi bezwzględnie posiadać aurę
tajemniczości i patrzeć wzrokiem
Myśli koniecznie w meandrach , wzloty w parabolach,
puenty zaś rzucające na kolana.
Ha! Przekaz zaiste wyrafinowany, ale bez krzty prawdy!
Poetka współczesna to postać prawdziwa do kości, twarda jak granit,
szczera do bólu. Wie gdzie żyje, o czym pisze -
komu chce się przypodobać, kogo skopać.
Pod kwiecistymi spódnicami nosi spodnie.
Pod barwnymi koszulami ma mocno bijące serce.
Poetka współczesna, niczym nie różni się od poetek dawnych –
To świat zróżnicował się i zmienił postrzeganie.
