środa, 3 kwietnia 2013

ech ta wiosna

wypłoszyła zima
pełną euforii nadzieję
że wkrótce wiosna wystrzeli
i zaświeci kwietniowe słońce
pulsuje ziemia od nasion
nabrzmiałych ciekawością
światła ...

na granicy cierpliwości
vistość czeka na sygnał
o

2 komentarze:

Anonimowy pisze...

Oj wypłoszyła :)
Ale nadzieja wraca, nie umarłą :)
Ciekawy wiersz, bardzo :)
Pozdrawiam ;)

9 kwietnia 2013 20:51
renezja pisze...

u mnie tulipany się rozbujały :)

9 kwietnia 2013 22:39

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)

***

Nie wszyscy muszą rodzić się ze skrzydłami, ale każdy powinien mieć u ramion specjalny zaczep, do którego wszechswiat podepnie skrzydła, by ...

  • Próba oszukania - siebie
    Ile razy można żegnać się na zawsze, kruszyć serce, mielić je na drobny mak? Łzy z oczu już nie płyną, ciśnienie w skroniach wraca do ...
  • ***
    Nie wszyscy muszą rodzić się ze skrzydłami, ale każdy powinien mieć u ramion specjalny zaczep, do którego wszechswiat podepnie skrzydła, by ...
  • Dusza moja udręczona...
    Dlaczego duszo moja tak często łzami się zalewasz? Udręczona latami szarymi nie potrafisz wznieść się ponad to wszystko Ciężar łez trzyma ci...